۲۴۵۲
دَورُ العِبادَةِ فِي التَّكامُلِ
الكتاب :
وَ إِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائكَةِ إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فِيها مَنْ يُفْسِدُ فِيها وَ يَسْفِكُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ قالَ إِنِّي أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ».۱
وَ ما خَلَقْتُ الجِنَّ وَ الإِنْسَ إِلاّ لِيَعْبُدُونِ».۲
الحديث :
۱۱۷۶۲.مستدرك الوسائل :رُويَ أنَّ اللّه َ تَعالى يَقولُ في بَعضِ كُتُبِهِ : يَا بنَ آدمَ، أنا حَيٌّ لا أمُوتُ، أطِعني فيما أمَرتُكَ أجعَلْكَ حَيّا لا تَموتُ. يَا بنَ آدمَ، أنا أقولُ لِلشَّيءِ : كُنْ فَيَكونُ، أطِعني فيما أمَرتُكَ أجعَلْكَ تَقولُ لِلشَّيءِ : كُنْ فَيَكونُ.۳
۱۱۷۶۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن قامَ بِشَرائطِ العُبوديّةِ اُهِّلَ لِلعِتقِ.۴
۱۱۷۶۴.مصباحُ الشريعةِ ( ـ فيما نسبه إلى الإمام الصادق عليه السلام ـ ) : قالَ الصّادقُ عليه السلام : العُبودِيَّةُ جَوهَرَةٌ كُنهُها الرُّبوبيّةُ، فَما فُقِدَ في العُبوديّةِ وُجِدَ في الرُّبوبيّةِ، و ما خَفِيَ عَنِ الرُّبوبيّةِ اُصيبَ في العُبوديّةِ.۵
۲۴۵۲
نقش عبادت در تكامل
قرآن:
«و چون پروردگارت به فرشتگان گفت: من در زمين جانشينى مى آفرينم، گفتند: آيا در زمين كسى را مى آفرينى كه در آن فساد و تباهى كند و خونها را بريزد و حال آن كه ما به ستايش تو تسبيح مى گوييم و تو را تقديس مى كنيم؟ گفت: من چيزى را مى دانم كه شما نمى دانيد».
«من جنّ و انس را نيافريدم، مگر براى آن كه مرا بندگى كنند».
حديث:
۱۱۷۶۲.مستدرك الوسائل :روايت شده كه خداوند عزّ و جلّ در يكى از كتابهاى خود مى فرمايد: اى فرزند آدم! من زنده اى هستم كه هرگز نمى ميرم؛ از فرمانهاى من اطاعت كن تا تو را زنده اى قرار دهم كه هرگز نميرى. اى فرزند آدم! من به هر چه بگويم: هست شو، هست مى شود ؛ از فرمانهاى من اطاعت كن تا تو را چنان قرار دهم كه به هر چه بگويى: هست شو، هست شود.
۱۱۷۶۳.امام على عليه السلام :هركه شرط هاى بندگى را به جاى آورد، سزاوار آزادى شود.
۱۱۷۶۴.مصباح الشريعه ( ـ در آنچه به امام صادق عليه السلام نسبت داده است ) : امام صادق عليه السلام فرمود: عبوديّت گوهرى است كه باطن آن ربوبيّت است؛ پس، آنچه در عبوديت يافت نشود. در ربوبيّت يافت گردد و آنچه از ربوبيت مخفى بماند. در عبوديّت به دست آيد.
1.البقرة : ۳۰.
2.الذاريات : ۵۶.
3.إرشاد القلوب : ۷۵.
4.غرر الحكم : ۸۵۲۹.
5.مصباح الشريعة : ۵۳۶.